Nedap

Nedap algemeen; Aan het einde van de tweede wereldoorlog maakte de directie, Gijsbert Kraan - Jan Schwartz - Wim Jansen, plannen voor de toekomst: 'hoe verder als Nedap na de oorlog'. Een helder idee werd gebasseerd op 'het overheids Besluit betreffende de Wederopbouw' (van destijds 21 mei 1940), deze zou ontzettend veel kansen gaan bieden voor Nedap. Tijdens de oorlog waren veel bruggen, wegen en spoorwegen vernield. Ook waren huizen, fabrieken en gebouwen vernietigd of beschadigd. Om de plannen te kunnen uitvoeren moest Nedap gaan beschikken over betrouwbare medewerkers en mogelijkheden om op lokatie uit te kunnen breiden. Beide vereisten waren volgens de directie niet aanwezig. Kobus de Groen van de Grolsch Bierbrouwerijen te Groenlo in de Achterhoek en tijdelijk loco Burgermeester van de stad nam contact op met de dan 45 jarige Wim Jansen aangaande het leegstaande pand van het voormalig abattoir te Groenlo. Er kwam een deal en er kwam een verhuizing van Nedap te Amsterdam naar deze stad in de Achterhoek in de eerste twee jaar na de tweede wereldoorlog..... dit waarschijnlijk tegen het zin in van de op dat moment 57 jarige directeur Gijsbert Kraan. Hij en Wim Jansen komen samen tot een besluit onder het mom van het niet kunnen wennen in de Achterhoek. Eigenlijk vertrok Gijsbert via de achterdeur. In de hoedanigheid van President Commissaris ondertekende de heer Claassen in het Handelsregister de beeindiging van het dienstverband met Gijsbert Kraan met ingang van 4 februari 1947. Niets, maar dan ook niets publiceerde Wim Jansen daarover in het jaarverslag. Medio 1948 gaf de dan 48 jarige Jan R. Schwartz de wens te kennen zijn functie alsmede directeur neer te mogen leggen. Op verzoek van de Raad van Commissarissen voerde hij zijn werkzaamheden toch nog tot maart 1949 uit. Daarna werd hem 'op de meest eervolle wijze en onder hartelijke dankbetuiging voor de gedurende bijna 20 jaar aan de vennootschap bewezen vele en belangrijke diensten' ontslag verleend. Januari 1950 Nedap neemt de machines, gereedschappen, voorraden en goodwill over van de Elektrotechnische Fabriek Eltef te Halfweg. Vanaf dat moment kan Nedap ook omzetten in transformatoren genereren. Wim Jansen wendde zo goed als alles aan om iedereen te laten geloven dat hij de oprichter was van Nafa - Nedap. De Nedap medewerkers geloofden het. Tijdens het 25 jarig jubileum in 1954 noemde tijdens een speech de heer A. de Jong, als onderdirecteur, Wim Jansen de 'Vader van de Nedap'. De pers schreef er over en de directie die hem later opvolgde in de zestiger jaren haalde het zelfs ook aan in een van hun jaarverslagen in de zeventiger jaren. De wederopbouw periode in Nederland eindigde ongeveer rond 1965, ook voor Nedap. Wim Jansen wist eigenlijk niet meer hoe verder te gaan met de fabriek. Op 30 juni 1967 legt Wim Jansen wegens het bereiken van de pensioengerechtigde leeftijd zijn directeursfunctie neer. Een nieuw en fris directieteam volgde hem op en wijzigden het beleid voor de toekomst. Jansen werd commissaris tot 31 december 1971. Vanaf die datum was hij om persoonlijke redenen niet meer actief binnen Nedap. Hij bleef tot en met 1978 wonen in Borculo. In dat jaar overleed op 1 maart zijn dan 66 jarige vrouw Elisabeth. Kort daarna trouwde Jansen met Augusta Stol en verhuisde met zijn 'Nedap plakboek vol met historische feiten' naar een dorp in Friesland. Hij had eigenlijk niet zijn doel bereikt dat hij zich destijds stelde in 1929: eigenaar worden van Nafa / Nedap. Het frustreerde hem zo, dat hij zijn laatste jaren invulde als een dictator en tiran. Op 88 jarige leeftijd overleed hij aan een hersenbloeding op 11 juni 1989. De nabestaanden wensten geen enkele herinnering meer aan hem over te houden. Het Nedap plakboek belandde op de vuilstort...... 5 december 2016: Voor het gezin van Rudolf Adelaar worden struikelstenen gelegd voor het pand Brinkgreverweg 11 te Deventer. Hierbij waren nazaten aanwezig.